Ne Yöne...

Ne yöne dönsem
Bir vampir dişlerinde kanım
Hayatım düşer hücrelerimden.

Her gül sandığımın,
Dikenlerinde kanıyorum...

Haydi, otur şimdi
Bir şiir düş geçmişe
-Hummalı-
Yaz çiz
-Ne anlatır ki seni-
Görünmez,
Duyulmaz,
Bilinmez...
Dil bu söyleyemez
Taşıyamaz mısralara
Yürek yangınını
-tutuklu kalırsın-
Yarına,
Dünden taşıdığıdır
Sebep olan,
Ağlamasına.

Ah çocukluğuma şerh düşmüş
Beni ben olmaktan alı koyan
Ellerinizi görüyorum
-Hayatıma sebep olan-
Yön gösteren parmaklarınız,
Bana yabancı
Size has...

Bir gün kendim olamadım
Yarış atı hayatlarda
Gem vurulmuş fikirlerimle
İçtenlikten uzak
Başarımı sahiplenmiş
Hata ettiğimde
Ensemde hissettiğim elleriniz...

Dünden geliyorum
Yorgun bir benliğin
Dinç isyanlarından yani.
Acıya batırılmış bir kalemle
Yazıyorum.

Siyahı aralıyorum
Ardına saklanmış siyahlara yakalanıyorum
Tükenmiyor karanlığım
Yarını göremiyorum...

Bana geri verin
Dünümü desem
Saatler geri gelmez bilirim
Her saat,
Elimden alınan düşlerimin
Sarkacında git gelli
Onlar kâbusum şimdi
Uyanamaya çalıştıkça
Üzerime gelen
Tükeniyorum...

Ah içimde ölen sevdalarım
Katiliniz cezasız ne çare
Dirilmekten vaz geçiyorum
Hazır değilim belkide
Yeniden ölmelere...

Ölümlerin binini yaşamış
Duygular benim değil
Gözlerimin aradığı
Umutlar bitik şimdi
Odaklanıyor artık
Bir musallaya...

Ah kentimin
Sokaklarına düşmüş Çocuk.
Ellerim saçını okşadıkça
Bir Murat dirilir sanırdım,
Gözyaşlarım
Kirli gömleğine aktıkça...
Bir yaşam yeşerecek heyecanında
Ne çokta ağlamışım meğer
Sende gördüğüm
Yarınım adına...

Kaldırımda,
Ninniler söyleyip
Bebeğini uyutan kız!
Rahmine sıkışmış umutlar besliyorum
-bir çocuk heyecanında-
Sakın hayallerimi kimseye çaldırma
Bir sen kaldın umudum
Umudumu kimselere kaptırma
Bir gün anne diye
Umut diye eğilip
Öpmeye geldiğimde elini
Sende bulayım,
Ellerini ellere kaptırma.

Geceye savurduğum düşlerim gibi
Sigaramın dumanı
Ölümüne zevk aldığım
Bulutlar oluştur savruluşunda
Yön ver sözlerime
Ağlamaklıyım...

Biçarem,
Gündüzden kaçıp sığındığın
Gecelerde ürkeksin şimdi
Caddeler kalabalıklar
Kulaklarını tıkamış herkes
Ne soranın
Ne anlayanın var.

Eylülde yaklaşıyor
Yine gözlerin yas tutacak
Umuduna benzettiğin
Yapraklar sarardığında
Dalına her veda eden yaprakta
Geçmişi yaşayacaksın
Belki cebinde sigaranda olmayacak
Bir demli çay bulamayacaksın sığınacak
Eylül bu gelir ya
Birleşir içinin ayazıyla
Titrer durursun
Gözyaşların yanaklarında
Buz tutsa da,
Söyle kimin umurunda

Hiç baharın olmayacak bilesin
Gelen gidecek umutların gibi
Ne zaman içinde bir sevda yeşerttin
Bir acı ayaz vurdu dallarına
Ne yapsan,
Anlaşılmadın...