Ne Zaman

Ne zaman sıkılsam
Sarılırım kaleme, kâğıda,
Köşebaşlarını dönsem,
İhanetin çıkar karşıma,
İsterim ki o an ölsem.

Ne zaman yalnızlaşsam,
Kalabalıkların arasında,
Bir kadının gözlerindeki,
Bakış hatırlatır bana,
Gece yarısı ihanetlerini,

Ne zaman ağlasam,
Rüzgâr okşar saçlarımı,
Bir kadın beni sever,
Yazmasan da romanımı,
Sokaklar ihanetini belgeler.

Ne zaman hatırlasam,
Seni ne çok sevdiğimi,
Darağaçları kurulur,
Anımsarım gözlerini,
Bakışlarında aşk vurulur.

Ne zaman görsem,
El ele tutuşan iki sevgili,
Merak ederim kendimce,
Yakın mıdır ihaneti,
Seviyorum dediği erkeğine,

Ne zaman baksam,
Mavisinde aşkı saklayan,
Bulutlarla sevişen gökyüzüne,
Kanar içimde yaran,
Tuz basarım üstüne,

Ne zaman duysam,
İsminin geçtiği bir cümle,
Nefesim ansızın daralır,
Açarım kollarımı sensizliğe,
Senden geriye hiçliğim kalır.

Ne zaman içsem,
Ahımı doldururum kadehime,
Aşkın narına koşar efkârım,
Küfrederim kederime,
Oturur sensizliğe ağlarım.

Ne zaman gömsem,
Toprağa ak saçlı birini,
Üstüne güller dikerim,
Hatırlarım gidişini,
Dikenle belki sana dönerim.

Ne zaman bassam,
Kaldırımların taşlarına,
Ayazda kalır içim,
İhanetinin tam ortasında,
Aklıma gelir ezilmişliğim.