Ne Zaman
Ne zaman yola çıksam önümde sıralanır
Yüreğimle oynayıp zulmeden vefasızlar
Nedamet kapıları yavaşca aralanır
Hüzün çöker kalbime kanayan yaram sızlar
Ne zaman bir gül için şakıyan bülbül olsam
Dikenini batırır kanatır hep içimi
Açsa bana kalbini aşkına ödül olsam
Mutluluk benden geçer varsın yapsın seçimi
Ne zaman bir damla su içmek istese canım
Uzak yoldan gelirken yamaçdaki pınardan
Aklıma sen düşersin adeta kaynar kanım
Özlemin yakar teni kurtulamam ben hardan
Ne zaman talihimi zorlasam senin için
Yoluna koyulup da her şeyi göze alsam
Sıla uzak varamam ağlarım için için
Koşup gelmek isterim bir anlık fırsat bulsam
Ne zaman bu diyardan göçmeye niyet etsem
İçimden bir ses der ki dur gitme daha erken
Ne zaman şu ruhuma sensiz eziyet etsem
Acı çöker içime hayalini severken
''Ne zaman bir damla su içmek istese canım Uzak yoldan gelirken yamaçdaki pınardan Aklıma sen düşersin adeta kaynar kanım Özlemin yakar teni kurtulamam ben hardan''
Naif anlatım, su gibi akıcı ...
Gönlünüze sağlık.
Ahhhhh,ne kadar da içten,masumca,''AŞK''ça...
Talih kimine en başından gülerken, kimine de somurtuyor...Ne diyebiliriz, dileğimiz her şeyin yolunda gitmesi, özlemlerin bitmesidir... Çok içten vedupduru bir anlatım okudum... Her zaman büyük zevkle takip ettiğim kaleminizin hiç durmaması dileğimdir... Kutluyorum... Selam ve saygılar...