Ne Zaman Aklıma Sen Gelsen

Ne zaman aklıma sen gelsen,
Hep eksik başlarım, başlangıçlarıma
hücrelerime kapanırım,
Tik taklarında zamanın geçiştiren deminde yanarım...


Ne zaman aklıma sen gel/sen,
Tipilerinde yanarım yalnızlığın
kelamım kesilir, lal olurum,
Üşürüm sıcakkanlı gecelerde,
Gecenin gözlerinde yanarım...



Ne zaman aklıma sen gel/sen,
huzursuz bir karanlığın,
yı/kan damları düşer üzerime,
zaman/sız çekilen küreklerin,
ağrısı düşer bir yerlerime
dikenli tellerle örülü bir vatan olurum sende...


Ne zaman aklıma sen gel/sen
Zindanlara bürünür yüreğim
sersefil bir yastığın yarısında
Ürkek yorganımda ararım seni,
tozlanmış hayalin düşer gözlerime
ürperir duvarlara sığınırım...


Ne zaman aklıma sen gel/sen
yıldızlarım dökülür avuçlarıma
kırılır kuyruğu uçurtmamın,
Yıkılır hayalleri düşlerimin,
ben toprağa düşerim...


Ve ne zaman aklıma bir sen gel/sen
ben hep o ana isyan ederim...