Nedamet

"O ki" aleminin, kıralı kendi
Titreyen tedirgin, ruhuna inat
Sözünün üstüne, söz yok efendi
Yarılsa yeryüzü, çökse kainat

O kadın diyordu, az susuyordu
Pişmanlık kalbini, çok kasıyordu
Sordum, "yüreğini sevda mı yordu"?
Dedi ki "sevilmek, sevmekse sanat"

Top yekun kaçadır, ya da kilosu
O kadın diyordu," o baş belası"
Ta karşıdan şakır, göz de elası
Gönül kapısında, yapsam serenat

Bir zaman bu tırnak, kadın deriymiş
Bu serseri aşık, gönül eriymiş
Meğer sinem diyor, onun yeriymiş
Her gece düşünden, çıkmazmış avrat

Kadının sevgisi, bunu bıktırmış
Adam usanınca, kirişi kırmış
Şimdi BOZOK KIZA tavır takınmış
Ya benim yarim ol, ya onu yarat..