Neden Terk Ettin Bizi

Alışkındık senin usulca çekip gidip - gelmelerine,
Gidişinde bir hüzün olsa da, gelişinde bayram olurdu,
Üç gözlü köhne evimizde.
Sen hiç böyle yapmazdın,
Her gittiğinde arayıp sorardın,
En çok küçüğüm nasıldır derdin..
Korkmayın, ben olmadan da artık seni kollayacak biri var derdin.

Sen gene yapacağını yaptın ve bana en acı hatırayı bıraktın,
Gittin başımın belası, gözümün nuru, kalbimin sızısı gittin işte,
Senin sinirli ve aceleci yönünü sevmezdim, sana hayatı da zindan ettim,
Ama yine sen gitmeyecektin, gözümün nuru, evimin direği.

Sen hem gittin hem de beni alıp götürdün o sonu olmayan tarafa,
Terk etmek senin benliğinde yoktu bilirim, bu defa yapmadığını yaptın bize,
Yalnız ve kimsesiz bıraktın bizi, bil ki seni her şeyden daha çok sevdik,
Birimiz sana acımasız hayatı sevdirirken,
Birimiz acımasız hayatı daha da zorlaştırırdık.

Sen niye gittin, niye yalnız bıraktın sen bizi kimseye gebe bırakmazdın,
Şimdi ne yediği belirsizlerin ortasında bıraktın, şimdi soruyorum sen niye gittin?
Ne kadar da zamansız gittin
Hani küçüğünü en güzel okulda en güzel meslekte mezun ettirecektin...
Seni affetmiyoruz neden giderken bizi de almadın,
Hele hele küçüğüne nasıl yalnızlığını anlatacağım.

Çok düşüncesizsin ne yapacağımızı bilmeden ve sahibimizin olmadığını bile bile bizi bıraktın
Ne buldun ki o tarafta, buradan taşınıp oraya gittin....


( Bu şiirimi babam anısına yazdım )
03.07.2008