Nedensizlik...

suskun şehrimde ayaza karşı...
yok yardım elini uzatan ruhuma,
bayraktan kan kırmızısına bozdu düşlerim,
ellrimde kirlenmiş çocukluklar ...

tek suçu ordan geçmekti feleğin,
sabahın daha güne açmamış yüzü,
ses tonu,izole edilmemiş nemli bedeni...

karayel vurdu küs kuşları dalda ansızın,
yağmur haber vermiş,
uğrayacakmış bu seher vaktinde,
kör kapana sıkışanlar gamlı...

maharetten sayılmıyor artık adımlamak,
değil bu kardelen bu bir sarı kuşak,
yırtık yaşamıyla okul yolunda,
okumak,anlamak,yaşmak...

bir düğün arka semtimde ölüm marşı çalınan,
inanmam aşka,aşk paraya çaput sayılan...
tiz sesiyle katletmiş bir türkü sevdalısı,
ve katledilmiş vatan şehri...

çolak bir mendilci sokak görünmezinde,
bir fahişe ara sokakta kaybolmakta,
yırtık suratlar metanol tadmakta,
ve sen her kimsen...

karar verdim terkettim karamsar ruhumu,
satmak kolay değil yılların dolu ufkunu,
başlangıcı ve bitişi aynı oldu sorunlu,
bitti,yok oldu...