Nefesi Donan Kısrak

gelin acıyı paylaşalım

bi mızrak gibi akıp gitsin zaman
biz umudu bir kısrak gibi koşturup
uzun tünellerin görünmeyen uçlarına dek kalıp karanlıkta
ansızın umulmadık bir yerde karşılaşalan
iki sevgili gibi
o geniş aydınlıklara soluksuz kavuşunca
gelin acıyı paylaşalım
ki onu çarçabuk tükettik diye
bir kenarda ağlaşan insanlar olsun
sonra gece olsun siz uyuyun

ayakta bir nöbetçi bekler nasıl olsa geceyi
nerde bir bomba patlar saat kaçtır bilinmez
sokak köpekleri kediler kuşlar insanlar
aynı anda kopan bir silüet cenneti
kovboy filmlerinden çıkmışçasına silahşör
sokaklar apayrı cellat el öper baş koparır
bu tantanadan usandım yaşamak
ona şimdilerde anlamsızca bakılıyor
alışmışız diyor dilencilikten tutuklanan o adam
üstelik iyi para var insanlar severler
şükrün böylesine riyakar olancası
belki freud buna başka şeyler söylerdi
ama ne değişirdiki sokakta

eski dilleri öğrenen bir dilbilimci sarhoşluğundayım
kimi duydum
ben mi
neyi duydum üstelik bunları hiç bilmiyorumki
ayrıca ne önemi var hüznüm hala sıcak
kanımın sıcaklığından çıkan duman henüz yükseliyor
fazla uzaklarda olamam buralarda bi yerdeyim
buralarda bi yerdeyim işte deniz yok
yollar neredeyse patika gideceğim bir yer yok
bana nedense bir bohça gibi verilmiştir bu hüzün
benim saçlarım zaten siyahtı oysaki ayaklarım büyüktü
hatta öyle olurki çayı bile demli severim
olsun isterim şu sersefil dünyada bir rüyadan uyanan
kendi kabusunu kendi bölmüş ayılmış
uğraşmamış bal tuttum diye parmağını yalamaya
fakat ne boktan işler var şu dünyada
dilim varmıyor sözüm yetmiyor
bana kısrağımı getirin ölmediyse hala