Nefesi Kısık Ağıdım

Yaz kuraklığı çatlağı bıraktın genzimde,

Nefesimle senden yadigar her giren hüzün, çarpıntısıyla döver gönlümü,

Issıza bırakırım ara ara özleminle büyüttüğüm göz nurlarımı,

Seni çok özlüyorum annem...

Sebebi yaşamımın karın ocağı,

Yalnızlara nöbetçi kalan babamın sönen hayat nuru,

Nerdeyse kırk yıllık yuvası, kapısına anahtar sokma gereği duymadan karşılandığı,

Kardeşimin en erken öksüzlüğünün içten içe kor olmuş can anası,

Gittiğinde yola vurduğun torununun fotoğraflardan nur yüzünü göreceği anne annesi,

Seni çok özledim canım, huzur gülüşlü annem...