Nefesim Memleket Kokar

Nefesim memleket kokar
Nefes alırım, ciğerlerim memleket dolar.
Rüzgar bir selam getirir diyarımdan
Sıla özleminden ciğerlerim ağlar.

Nefesim memleket kokar
Başucumda memleketi gördüm doğarken
Ben memleket oğluyum
Ağlarsa memleket ağlar.

Nefesim memleket kokar,
Varoşlarının kokusu sinmiş ciğerlerime
Soluğum soğukla temas eder
Duman olur, dağılır yüzüme.
İnce düşünceler boğazıma düğümlenir
Özlemek misal her karışını,
Yalnızlık kadar bomboş ve
Kimsesiz olmak bilinmeyenlerde...

Nefesim memleket kokar,
Damarlarımda memleket dolaşır.
Hiçbir yorgan ısıtamaz içimi
Vuslat duygusunda damarlarım çatlar.

Bir huzur tatmak için dünyadan,
Kimi yardan ayrı düşer, kimi sıladan
Taşından suyundan toprağından
Ayırmasın beni yaradan...

Şaban daş
19.08.2010
.........................................for CANAN