Nefesim Nefesine

Gecelerde doğar, gecelerde kaybolur efkar
Saçlarım kıvrım kıvrım,dağılır kirpklerime
Ömrümün hazanını kış saymam bilesiniz
Kelebekler uçuşur sevdalı yüreğimde
Üzerime çiselerken damlacıklar
Yine zaman durdu bulutlar üzerimde


Her sabahın alaca karanlığında
Yüzüme çarpar hafif soğuk rüzgârlar
Süzülüp gelmiş gibiyim asırların içinden
Tutuldum sevdaya, tutuldum meşke
Açtım gönül penceremin kanatlarını
Rengârenk çiçekler açar mevsim bahçelerinde


Takvim yapraklarını kopartıyorken
Nefes kadar yakın olduğum nefesine
Mühür vurdum 'sus' diye dudaklarıma
Duygularım esir alıyor beni benden
Gönlüme hükmetmek gelmez elimden





(Balım Sultan)