Nefessiz Ve Sensiz

Alışıyorum galiba senden ayrı kalmaya
İlk zamanlar ne zor gelişti be sensizlik
Dur diyemiyordum senden kalan fırtınalara
Ama bak şimdi hiçbir şey eskisi gibi değil değil mi?

Bir kuş misali kırılmıştı sanki kanadım
Zamansız Akan gözyaşlarını hiç sayamadım
Ne zor bir şeymiş be nefessiz ve sensiz kalmak
Alışması zor olan şeylere alışamıyorum işte ne yapayım

Gerçek şu ki Elbet bir gün nefessiz kalacağım
Bu zor gelmeyebilir çünkü herkesin sonu böyle olacak
Şimdilik sensizliği hiç saymıyorum ona zaten alıştım
Ama ya sonsuza dek sensiz kalırsam ben ne yaparım

Sonu ne olursa olsun yeter ki seninle olsun
Vuracaksa bile kader bana yeter ki seninle vursun
Hani alışmıştım ya sensizliğe yoksa inanıyor musun
Her sensiz kalışımda nefessiz de kalıyorum bunu biliyor musun?