Nefimür

bugün günlerden belki bir gün.
dün burdaydım
ve çok uzun bir gündü,
hayır dün değil belki bir gün.
çok zengindim, tüm aşklar benim!
oturup dalgaları mı izlemiştim,
yoksa izleyecek miydim?
başka işim yokmuş gibi
ne işim vardı ki! belki bir gün,
çokça ağlamıştım sonra.
ağlamıştım ya işte!
belki gözüme toz kaçmıştı,
belki de hayalin.
güneş batacaktı iki vakit önce,
ondandı mora akan bulutlar
ondandı çakılı kalmışlığım kumsala...

"salıncakları boş bırakmayın demedim mi?"

karıştırmıyorum belki bir gün,
ömürce ömür çekmiştim içime
nerelere gizlenmiştin bulamadım.
mutsuz ama umutlu insanlar gördüm,
akıl erdiremedim bir türlü
u/mutluysan içinde yatıyordu mutluluk
belki görmesi zordu
ve bir gün dedim nefes alacağız
öyle bir nefes ki afrikam bile doyacak!
dün değil belki bir gün...

bugün günlerden belki bir gün,
kavuşacağım sana adım gibi biliyorum!
akşamı beraber etmiştik kalabalıktan kaçıp,
(nereye gitsek peşimizden gelirdi kalabalık)
rüzgardan zor duyuyordum çalan şarkıyı,
ben yalnızda seni duymak istiyordum.
ve saklarım da hala sigarını yaktığım çakmağı,
o şarkıyı dinlemedim bir daha neden bilmiyorum...

"nden
ndir
nçin
kim
nder_______
ender özdemir? "

bugün günlerden belki bir gün
bütün cevapları aldığım gün
fısıldıyorum duyuyor musunuz?