Nefret

Bir sevdim
dünya gül
güneş
yağmur oldu gözlerim gökkuşağı sen olan

Bir geldin
çamurlar kurudu aklımda
çimenler yüreğimde mor mor açtı
tıkandı kulaklarım ayrılık şarkılarına
tutundum kalbine
anlamadın ama tutuldum varlığına

Sonra gittin
gidiş o gidiş
yağmurlar kırıldı bulutlarında
gözlerim kör
içime koyduğun güvenin adı güve oldu
gece gündüz içimi kemiren


şimdi en büyük nefreti büyütüyorum içimde
cam önünde bekleyen saksı oldu gözlerim
acısı kömür adı sen olan


Hadi gel! yak beni nefretimle
harlanmaya hazır köz gibiyim..



R. K.