Nefret Ve İhanet

Gökyüzünün griliğine sarıyorum duygularımı,
Kaçmasınlar, tutunmasınlar diye başka yüreklere,
O griliğin içinde kaybolup gitmesini istiyorum tüm nefretlerimin,
Yalnızlığım bana nefreti ve nefret etmenin bedelini ağır ödetiyor.

Canım çekiliyor damarlarımdan,
Bir zamanlar çok sevdiğim zavallı aşkımı,
Belki de tek kurşunla öldürebilecek kadar
Büyük bir nefret duygusuyla kavruluyor bedenim.

Bu kendi içimde bir ayin aslında
Yaşanan kötü ve şirret duygularla döverken tavında ruhumu,
Nefretlerimin esiri olmuş bedenimin isyanları,
Umarsızca çığlıklar atarak göğe yükseliyor,

Kulaklarım aldatılmışlığın çığırtkanlığını,
duymak istemezcesine,
işitmezken hiçbirşeyi,
Gözlerimin önünden geçerken
beynime kazınan tüm kötülükler,
Bedenim ise nefretin huzuruna,
Altın tepside sunarken tüm yaşanmışlıkları,
İnanetin dikenleri batarırken heryerime,

Dipsiz kör bir kuyunun içine savrulmuş,
Ruhunu kanatmak istiyorum....