Nefretim Nefirim

Bilseydim senin bu kadar aciz,

Bu kadar aşk'a inat olduğunu,

Bilseydim de gelmeseydim sana.

Ak'a dönmeseydi yüzüm.



Kollarda görüyorum şimdi seni,

Ellerde alıyorum nefesini,

Canın çıksın helallik gelme bana,

Fışkırır damarlarım,

Nefretim bulaşır suratına...



Adını kazımışken yüreğime neşter ile

Kan akıtarak, can yakarak sevmişken seni

Şimdi sen başka kollarda,

Basiretsizce sabahlarken,

Ben bakarken resimlerine,

Yutkunuyorum her bir sinede...



Sövmeyi alıştırdığın dilime,

Sövülmeyi layık görmüyorum sıfatına,

Bin nefret bulaştırsam suratına,

Kollarda sabahlamaya alışmışsın sen!

Kollarım dar gelmiş bedenine

Hep bir büyük beden aramışsın kendine.

Yazıklar olsun böyle sevgiye,

Şerefsizce gidişlere, o öpüşlere...



Adın batsın, kanın kalsın yerlerde,

Sürüneceksin, ahım ile

Varsın sen şimdi mutlu ol büyük bedenlerde,

Ufacık yüreğim yetiyor dev sevgilere

Ve ben unuttum seni,

Sabahların tan yerinde...





Uğur ZENGİN...



Anlatılması zor şeyler yaşayabilir insan hayatta, anlatılması güç olan şeyler dile gelebilir. Ancak ömür denilen kısa kahpe kader cabuk vuruyor insana, demi tutmayınca hayatın demlikte su bitiyor kararıyor herşey;

Temmennim hayatta bazı şeyleri düzeltmenin hiçte geç olmadığı, kaderimizi illa birilerini bağlayıp üzülmememiz zira bu hayat yanlızca BİZİM.. kimse ortak değil hayatımıza... anlaşılmak dileği ile satırlarda...