Nehir Yüzlü
Neyine bu kibirin,
Söyle nehir yüzlü kadın.
İlla akmayacak mı için içime,
Ve sızmayacak mı sevda
Çatlaklarından ellerinin
Aynalarından geçen seneleri
Dönüşte yol üzeri
Kapı ağzı
Bir kahve hatrına
40 yıl sonra
Uğrayacak dostlardanmı sanırsın.
Ah!
Sanırmısın ki hep tay kalacak
Tayın yavrusu
Neyine!!!
Bu duruş...
Bu hal.
Üstüne bu tavır
Bir de tafra.
Yutkunarak gömdün
Dilinin ucundaki sevdayı,
Bağrına.
Yan!
Yan ki ,
Müstehak sana.
Neyine bu gidiş nehir yüzlü kadınım
Dökülmeyecek mi Kİ için
Derin bir okyanusa!!!
bu şiir hakikaten çok hoş...bence şiirleriniz arasında en iyisi...teşekkürler 'Nehir Yüzlü Kadın' için Duygu Tunç Yontucu...
Ah! Sanırmısın ki hep tay kalacak Tayın yavrusu 🙂 Burayı sevdim.. Yeni yeşertilen herşey gözlerimi parlatır...
Saygılarımla.. Kutlarım
Duygu hanım kim bilir bu satırları yazarken neler hissettiniz,bende okurken aynı hissettim teşekkürler...
hocam kalemin dert görmesin saygılarımla güzeldi emeğine sağlık