Nerde Yanlış Yaptık

Hadi hanım bırak düşünmeyi,
Bırak artık pencereden beklemeyi,
Soğumasın patatesten yemeğin,
Ne kadar baksanda yok gelenin.

Hanım hatırlarmısın madımak günleri,
Çocuklar sağlıklı büyüsün ikindileri,
Tutulurdu belin iki büklüm bahçeleri,
Kokusu mutfaktan akşam saatleri.

Ağlardı acısında soğan gözlerin,
Kurumazdı çeşmeyle barışık ellerin,
Finstanına yapışırdı sabırsız veletlerin,
Okşardı tamam yavrumlu yürek sözlerin.

Sallamaktan bitkin düşerdi ayakların,
Bazen sabaha kavuşurdu ovalamaların,
Okul çağında heyecanlı mağazaların,
Yakalarında elini yakan ütü zamanların.

Hanım hatırlarmısın tüyü biten günleri,
Babaya diş bileyen sana olan sertlikleri,
Güler geçerdik kahve tadında büyümeleri,
Bana kızınca anama bakarız yiğitlikleri.

Okusun için feda edilen evlilik yüzükleri,
Utanmasın diye utanarak borç dilenmeleri,
Gururlandığımız hayata atılma hevesleri,
Umursamadığımız borç yığını evlilikleri.

Ne de çok ağlardın hasretine evlatların,
Günler öncesi hediyesi hazır torunların,
Kursağımda kalan bayram haşlıklarım,
Unuttuklarında soğandan yoksun gözyaşların.

Hatırlarmısın hanım evsiz bırakan veletleri,
Ardımızda bırakıp yaktığımız yitik resimleri,
Bize uzak ettikleri yılların komşu sakinleri,
Burda bile olmamızdan utanan hainleri.

Şimdi yemelisin payımıza düşenleri,
Bırakmalısın bize bizden uzak yetmeleri,
Unutmamalısın bizim kalp yüzükleri,
Zor olsa da yeni yuvamız huzurevleri...


14/11/2009