Nerden Bilebilirdim ki Hasretinle Boğulacağımı

Nerden bilebilirdim ki,
sensiz bi akşamda rüzgarı arkama alıp yürüyeceğimi...
Nerden bilebilirdim ki,
Hasretime ölümle cevap vereceğimi...
Nerden bilebilirdim ki,
Yağmurun altında sensiz sigara içeceğimi...
Nerden bilebilirdim ki,
Sen ve benim geleceğe gidemeyeceğimizi...

Şimdi sevenlerim umurumda değil artık,
Etrafıma bakmadan yürüyorum artık,
Yazık oldu bize, çok yazık.
Artık tüm hayat damarlarım salık...

Bu gece son olacak bende,
Bir ben kalmayacak belki de...
Sevdiğim belli de;
Hani, sevenim nerde?

İnan ki yürüyemiyorum sensiz,
Gezemiyorum sokaklarda,
Her gün aynı şeyler; yat, kalk, düşün, ağla,
Sen, sen nasıl bir tokat daha atabilirsin ki bana...

Artık sarmıyor bu hayat beni,
Ben ölürsem belki mutlu olursun.
Sensiz eridim ben, soldum...
Tıpkı bir gül gibi sarardım, sen gibi oldum.

Başım dönüyor bunları yazarken,
Beni tutabilecek biri mi var sana koşarken?
Dayanabileceğimi mi sanıyorsun, yolunu gözlerken?
Hep dua edeceğim bu gün ölmezsem...
Ama yarın da seni başkasıyla görürsem;
Asıl o zaman vazgeçerim kendimden,
Kefenin hasretinle birleşmiş gönlümden,
Bin parça dert bırakıp da gittin şu kalbimden...