Nerdesin?

Kapımın önünde cam kırıklıkları kalmış.
Kalbimde de kalp kırıklıkları.
Ah bir gelip halimi sorsalar!
Bir gelip yüreğime baksalar!
Ama onlar ne yaparlar ki.
Anca bana acırlar.

"Seni seviyorum yalnızlık.
Kadehlerimin içindesin hala.
Sonra televizyondasın.
Sonra kalbimdesin nasıl girdiysen oraya.
Sonra cam kırıklıklarımdasın.
"Dağıtma orayı" derdi benim yerimde annem olsa"

Dağıtma yalnızlık oraları ne olur!
Dağıtma.
Beni yataklara düşüren sensin.
Bir de seninle beraber gelen çaresizliğin.
Sesimi çıkartamaz oldum.
Nedir sebebi bu gerginliğin?

Cam kenarlarında kalmış cam kırıklıklarımı,
Kalbime götürdüm.
Beraber iyi anlaştılar sanırım.
Artık ne yalnızlık kaldı içeride,
Ne de çaresizlik.
Geride sadece acı kaldı.

Şimdi içeri sen girsen...
Sonra geçmişi sorsan bana.
Bağırsan çağırsan...
Hatta tokat atsan bana nedenler yüzünden...
Ama hiç gitmesen...
Sana bunu diyorum.
Tamam, yüzsüzlüğümden...
Ama kalp kırıklarımı sana göstersem acıyıp sarar mısın beni yeniden?
Aşk'ı özleyen bir kadının anlar mısın çaresizliğini gözlerinden?

Sen gidersen biz toz bulutu olacak eve yerleşen.
Beni önce toz edecek yalnızlıkla.
Sonra haklayacak beni çaresizlikle.
Seni bekleyeceğim derin bir umutla.
Gelmeyeceksin.
Hayallerimle yine başbaşa seni bekliyoruz.
Nerdesin?