Nerdesin

ısız sokakları mekan edindim
gelipte halinnedir soran olmadı
dertleri kendime ortak edindim
derdime bir çare veren olmadı

ısız sokaklarda sefil perişan
taşları yastık yorgan edinen
herkes tarafında hor görünen
bir geribanolmuşuz şimdi

istanbulda bir gözeli sevdim
dönyanın en mutlu insanı bendim
araya giripte bizi ayrı koydular
boynumuzu bükük perişan saldılar


sevdayı böyle zor bilmezdim
bilsem seni hiç sevmezdim
sokakları kendime mekan etmezdim
bilsem senin için ölmezdim

şimdi bilmem ne haldesin
şimdi kimlerle birliktesin
benim için erişilmez bir nesnesin
bilmiyorum denizim şimdi kiminlesin