Nerede İnsanlık

Nerdesin ey insanlık, yitik mi kardeşliğin?
Çaresizlik içinde kıvranıyor bak canlar
Bize miydi nisyanlık, bitik mi serkeşliğin?
Feleğin pençesinden, kaçamıyor insanlar..

Çaresizlik içinde çöpte lokma bulanlar
Muhtaç bir yudum süte aç biilaç çocuklar
Kurumuş göğüslerden kan damlatır analar
Yara derinde merhem bulamıyor insanlar..

Fırınlarda ekmekler pişmiyor can yanarken
Sular serinletmiyor göz yaş olup kanarken
Dünya ibret almıyor insan boğazlanırken
Yalakalık diz boyu uslanmıyor insanlar..

Can taşıyan her varlık, hani çok kutsal idi
Böcekteki can neyse insandaki o idi
İnsanların içine bu duygu nasıl girdi
Vampir olsa doyunca bırakmıyor insanlar..

Gün gelip devran döner, mazluma doğar güneş
Hayat yağar göklerden, sonsuz rahmetlere eş
Gazap sararsa korku imansıza tebelleş
Girecek delik kalmaz inanmıyor insanlar..

Yaşadıkça dünyada akla getir mazlumu
Tek gayesi durdurmak yaşanan bu zulüm'ü
Bir avuç petrol için ey Allahın zalimi
Kazılan kuyuları göremiyor insanlar..

Büyük devletlik başka bizde büyük devlettik
Asırlarca dünyada üç kıta da hükmettik
Savaş çıktığı anda zannetme ki seyrettik
Medeniyet dağıttık, unutmuyor insanlar..

Yeniden doğar biri az kaldı sıkı durun
Belki son çırpınışlar haydi son kez kudurun
Tepenize binince isterseniz durdurun
Atom-matom vız gelir bileniyor insanlar..

Hesapları yapmışlar okyanuslar ardından
Yüzü sevgiyle baksa irin akar karnından
Herkes gelip geçecek bu feleğin çarkından
Allahın hesabı var bilemiyor insanlar..

28.07.2008
Ankara

Nisyan: Unutma
Serkeşlik: Baş kaldıran, itaatsiz, inatçı