Nereye Sürsem Kalemim

mim koydum bugünü düşen kaleme
surlara dayadım merdiveni
umudun rengi bahar
kapım kapalı pencerem açıktı sana

rüzgar savurdu her tür yaprağı
buluşmakta vardı

ufuktan güneşi söker mehtabı dikerdik
birbirimizi çok iyi bilenlerdik

didik didik edip yumağımızı
yine kör düğüm olamazdık

açık pencereme bahar güneşi sür derim
yok vermeyeceksen zerre ışık
ceket elde gemiler yaktır

uçurtma uçurayım kaf dağına
kanatlar takayım leyleği havada

yazdıkça silinsin sana giden yazılarım
harfler kalemime dolsun
nereye sürsem kalemim yol olsun