Nereyeyse Diye

Bir trene binmiştik seninle,
Gözlerine teslimim
Nereyeyse gelirim diye...

Tren durdu, devam etti,, durdurduk,durdurdular,sürükledik, ittirdik,
Ama gücümüz yetmedi

Şimdi ise istasyonsuz bir yerde
Terk edilmiş beklemekte

Ben gitsem sen yoksun, sen gitsen ben yokum gibi
Üstünden mevsimler mi geçer, yıllar mı bilemiyorum
Tren terk edilmiş çürümekte,

O da korkuyor, titriyor, hastalanıyor..
Dilim varmıyor, ölüyor mu diye demeye düşünmeye

Ben ölmeden, o tren istasyona ulaşsın isterdim
Ve ben yarın ölmeyeceğimi bilmiyorum..
Ve tren sonsuza mı gitmek istiyor bir durağı olamayacak mı bilmiyorum...
Yoksa bir yerde onu bekleyen masum çocuklar var mı bilmiyorum...

Ama trenimiz nereyeyse ben o tren yolculuğunu sevmiştim, seviyorum...

Tek başıma da giderim yine sen gelmeden de, nereyeyse diye

Camdan dışarı bakarım,
Güzel başka istasyonları,
Kavuşmaklı hayatları,
Masum çocukların beklediği durakları izlerim...