Nesildaş Heceler

Bir hecenin uğruna harcadım ben ömrümü
Yine fayda etmedi ateşlerde yandım ben
Kalem düştü elimden çilem aştı gökleri
Şimdi kime anlatam ben değildim sendim ben (Menekşe  Ulcay)

Hecenin derdi bitmez boşa yakma ömrünü
Fayda gelmez desem de dil diyemez emrini
Kalem yüklenme ah’a toprağa çal cemreni
Şimdi neye yarar ki başı derde sundum ben    (Sahir Neva)

Neva kopya çekiyor yine tutmuyor maya
Acaba kılıcı mı vurdum taşa kayaya
Anlatsam black uçar belki güneşe aya
Bilsem hangi kartalın kanadına bindim ben (Ekrem Akbunar) 

Geçtim kârlı dağları ovalarda devrildim
Düştüm türlü belaya dilden dile yerildim
Aklım almaz sevdaya bir bakışla vuruldum
Hangi merhemi sürsem dermanımdır sandım ben(Menekşe Ulcay)

Ne kopyası var onun ne ekşi bir mayası
Kılıc ne bilsin hoca dilindedir boyası
Dünyevinin yazısı kördüğümdür Neva’sı
Duyarsa Black duyar görse birdim bindim ben. (Sahir Neva)

Ne öykü biter yolda ne de canlanır ölü
Ezelden savrulmuşsa toplanmaz korun külü
Bülbül boşa ötüyor değil ankanın gülü
Dikenleri vird ettim yerden göğe indim ben (Ekrem Akbunar)

Kaldırın ayakları aman yol uyanmasın
Tünelin sonu ışık göz zifir boyanmasın
Fazla da gülmeyelim hüznümüz soyunmasın
Bindim bir alamete kıyamete dendim ben.(Menekşe Ulcay)

Der mana sayısında heceleri tutacak
Nefes nefes sevdası aşkı gönül yutacak
Kimin derdi büyüktür dostlara taş atacak
Ulu dostlar söylesin hangi dala kondum ben.(Ekrem Akbunar)

Der o kara sevdayı ahir gönlü bulacak
Adım adım cefayı aşkın yolu bilecek
Dert dinleyen dostları belki bir yol olacak
Ulu dostlar söylerse göğe yıldız gündüm ben.(Sahir Neva)

Bülbülün derdi bitmez hangi birine yansın
Gonca açmadan gülmez gül dikeni ne sansın
Yazın sular çekilir kış gelsin su uyansın
Dört mevsimlik ağacın kurusuna döndüm ben.(Menekşe Ulcay)

Ne yazdıysa yaradan bil ki o olur ferman
Gönül ne yana baksa aşkıma olmaz derman
Bülbül derdimi söyler bilmez ki o tercüman
Ah u zarı kanımla bülbüle dert candım ben.(Sahir Neva)

Arada bir okuyun ne yazıyor dostunuz
Tahtadan mı kafanız demirden mi postunuz
Komşular mı okuyor kimedir bu kastınız
Rüzgarınızı yedim tufan yemiş yöndüm ben.(Ekrem Akbunar)

Gözünü dikmiş baykuş bilgedir zehir içmez
Kukumav da baykuştur sandım yüksekten uçmaz
Komşular toplanmışsa sohbetten kimse kaçmaz
Bülbül atmaca değil yalanına kandım ben.(Sahir Neva)

Adımı yazdım black kendime varmış kastım
Hangi yöne döndüysem karardı yine bahtım
Olmuyor ki zorlasam geriye dönmez tahtım
Hangi kaybolmuş şehrin adresinden kendim ben.(Menekşe Ulcay)

En güzel dörtlüğümü biriniz sildi benim
Suçlu ayağa kalksın uykumu çaldı benim
Bu güzel muhabbetten dostlarım kaldı benim
Dostlarımın gönlüne şeker şerbet bandım ben(Ekrem Akbunar)