Neşvünema

Hayat zaman nehrine düşen bir yaprak gibi
Çarparak sağa sola sürüklenip gidiyor
Nisan yağmurlarıyla ıslanan toprak gibi
Neşvünema umarak yola devam ediyor


Bir elinde mutluluk bir elinde acılar
Ağlama yeter artık gülmektir senin hakkın
Aklında vesveseler yüreğinde sancılar
İle; çıkmaza dalıp yolu şaşırma sakın


Zaman akıp giderken sıkı sarıl ipine
Yıldız gibi kayarak birden yere çakılma
Eğer aşık olursan hiç bakmadan tipine
Heba edip ömrünü vefasıza takılma


İçin alev alevken buza kesilen tense
Bulamazsın bir omuz dayayacak başını
Âvâre gezerken ruh acı çeken bedense
Gözyaşına banarsın çile dolu aşını


Kalp sanki deli fişek mayın olmuş duygular
Yaşarken med ceziri dalgalanır yüreğin
Bir ileri bir geri sarsar ruhu kaygılar
Ne kadar dirensen de yıkılır mendireğin


Boşa geçen yılların birgün hesap sorunca
Bakarak geçmişine eyvahlarla inleme
Gizli bir el saati bilinmeze kurunca
Kalp gözünü açık tut başkasını dinleme