Niğde
Niğde;sisli gecemin beyaz örtüsü,
Beyaz gündüzümün karanlık yüzü;
Uzanırken yatağımda gözlerim açık
Dalıp gitmiş uzaklara;adres meçhul
Nerede ve hangi zamanda hadi gel de beni bul,
Çorak toprağında hayat arayan iki kişiydik
Çam ağacı ve ben;ama içine kapanık...
Çatlayan ellerimin arasından sızan kan..
Hangi yolu seçse önü hep tıkanık...
Sonra bir rüzgar eserdi it ulumazdan;
Senin dağından,senin ovandan...
Serin ve keskin,,,,
Aylardan haziran...
Delikanlılık sökmüyor karşında
Üşüyorum; hafiften ama tatlı..
Niğde;sivri dilli bal dudaklı...
Bir şarkı mırıldanıyorsun sonra...
Adı 'hiç sevmedim',söyleyen 'Neslihan'..
Gözümde tüten ,burnumda kokan..
Sana söylemem Niğde,söyleyemem ...
Seni sevmedim ..batan güneşin hariç..
Öyle bir günbatışın vardı ki..
Ağlamak mı gerekiyordu,
Gülmek mi? Bilemedim hiç...
Bir taş alırdım bazen ...
Fırlatırdım var gücümle,değeceğini bilmesem dahi...
Nefretime öfkeme doğru..yani sana doğru Niğde..
Bırak da gideyim artık...
Nereye mi?
Güneşin battığı yere doğru...
kayaçları delerek çıkan termal sular gibi bir iç sızısı ve inceden inceye bir
haykırış... yeryüzüne kavuşma arzusuyla hayat bulan yakıcı sular gibi olmuş
şiirin.
tebriklerim çokça şairim
başarılarının devamını diliyorum...👍
teşekkür ederim Bahar Hanım
Çatlayan ellerimin arasından sızan kan.. Hangi yolu seçse önü hep tıkanık...
Finalle birlikte çok güzeldi.
Tebrik ederim