Nihavend

---




Gece yorgun
Gün yorgun
İçimde devşirme bir imtihân

Ne zaman çoğalsa sesim
Yüreğime dayarsın sitemini
Gözlerimde kahve tonu bir argüman



Oysa
Her saat
Adınla başlamak isterdim
Her şiire
Her şarkıya

Oysa
İsterdim ki
Sensiz geçmesin Zaman
Saatler kırılsın
Dönmesin akreple yelkovan



Vakit olur ki
Kırılır parmaklarım
Tek dize bile geçmiyor aklımdan
Bu kaçıncı sürgün yemişliğim
Yüreğinin girizgâhından



Acı bir öyküdür
İçimdeki yazgı
Her anı hüzne kurup
Sitemin en âlâsını
Omuzuma yüklüyor o an
Tüm hatıraları fısıldar gibi
Nihâvend şarkılara iniyor aman



Fakr-û fûkâra göçüyorum
Bilinmez yollardan
Kanıyor içimde bitmez senli hatıram
Hüzzam bir peşrev geçiyor sazendelerden
Yüreğimin kışlasında
Eriyor kurşunî bir zaman



Bir bulut biçiliyor gözlerimde
Yüzünün eskizinde gözlerimdeki muamma
Çözülüyor renkler birbir
Kahve saç telinde vur emri fermân
Ne
Tuzun tadı kalmış yürek katığımda
Ne
Şiirlerimde efsûnî ikrâm
Çoğalıyor yokluğunun mektûbâtı
Nabzıma kuruluyor
Aşkına intizâm