Nihayetinde

Nihayetinde sensiz de takvimden düşüyor günler
İcabında yeri gelince
Düşünmek de işe yaramıyor seni

Kaybolduğum her sokak başında
Beni hep hırpaladın sevgili
Nihayetinde dur demek şart oldu
Kalbime
Kus bu sevdayı artık
Hangi çöpe atarsan at
Nasıl bir bıçak yarasıdır anlamadım
Liğme liğme etti sana koşmak beni
Ufkum da karardı nihayetinde
Lazım değilsin olan oldu bize..

Neyse sen siyah gecelerde
Aklamaya çalış arını
Ben beyaz yalanlarla avunurum
İcabında özlemekte faydasız

Ne kadar ki sana sevdalandım
O kadar dargınım
Ki sevmek en büyük eziyetmiş

Yazıma soğuk mevsimin düştü
Gaflete kapıldım
Her yeri yıkıp dağıtıyorum
Bir kaosa denk geldim
Aklımı dahi yıpratıyorum.

Şimdi eserin depremdir her yerim
Kanamak mı dedin ?
Sendendir en büyük izim.

Nihayetinde seni zulaladım intikamıma
Gözlerime sanki perde inmiş
Pişman oldum sana yanışıma

Neyi küfürleyim ki şimdi
Hangi sancı yüreğime işlediğin
Kaybetmeyi mi ?
Neye dayanmalıyım
Beni terleten yokuşlara mı
Ne kadar koşarsam koşayım
sana çıkmayan yollara mı..

Nihayetinde
Bende seni sevmiyorum artık
İcabında lazım olmuyorsun..
Aklımın odalarına
Seni koymuyorum.