Nihayetinde

Nasıl

Dalmaz ki insanoğlu hayallere

Bir varmış bir yokmuşların kıskacında

İnsanoğlu bu bazen

Var iken yoktur

Yok iken vardır

Gönlün kanatlarınla,

Ah ah

Onların

Kırılmalarına inat,

Kimi bilmez

Kimi anlamaz

Bulunmadıysa bu diyarlarda,

Sürünmek bir nevi

Kader,

Düş

Düşse de

İstediği kadar

Rüyaların boşluğuna

Renksizliğine inat,

Bakarsın karşıdan

Mesafeler kaptı kaçtı gibi umuda,

Yalanlara bulanmış

Bir gerçek

Çiziyor

Kendini gözlerin

Arka bahçesinde

Bir oraya bir buraya

Bahar geldi sanarsın

Kışlara inat,

Ey

Kalbin nihayeti

Gurbeti sıla yapmış

Çatıda bulunmak neyine

Hikmet

Var iken yüreğinden öpmek

Bir daha bir daha

Özlem hasret olsa

Ne gezer

Hicrana inat...

* Berlin, 25.04.2021 *