Nil Yeşili Gözleri Vardı (7)

Ömrü baharında onsekiz yaşı
Yaşamı çok zordu zehirdi aşı
Sabretti bağrına basıp da taşı
Sonu selametti öyle denirdi
O'nun nil yeşili gözleri vardı

Üvey anası hiç aman vermedi
Baba kızım deyip asla sarmadı
Bomboştu yüreği sevgi dermedi
Sıcacık sevgiyi aradı durdu
O'nun nil yeşili gözleri vardı

Gözlerinde yaşla ufuğa daldı
Dalgaların sesi şarkısı oldu
Hasretin acısı aklını aldı
Kuş olmak istedi onlar hep hürdü
O'nun nil yeşili gözleri vardı

Kuş olup aşılmaz dağlar aşsaydı
Sonsuz semalarda hür dolaşsaydı
Yâr ile ölmeden ah!! kavuşsaydı
Sarılsa boynuna ne çok isterdi
O'nun nil yeşili gözleri vardı

Aklına gelmedi ne kat ne de yat
Canın istediği sade bir hayat
Bırak hayal kurma haydi artık yat
Dedi, düşüme gel belki duyardı
O'nun nil yeşili gözleri vardı