Nilay

Şöyle durup köşe başında sesli sesli konuşma,
seni bulamıyorum diyorum !
duyan yok ki,çok konuşuyorum..
bilirsin yalnız rüzgarlar sever beni,
belkide yağmur taneleri biliyorum..
bu basit bir gülümseme değil ha haberin olsun.
Fırtına öncesi sensizlik gibi...

bu bir aşk şiiri gibi geldi sanki bana,
biyografi yazacak değilim de yani,
neleri karıştırsam ki,harflerle,seni anlatmak için..
buldum,buldum diyorum
sonra bakıyorum dışarda yağmur taneleri
ha tamam işte...
Yağmur, ''nil ay ''
tamam işte başladım yazmaya,
biraz suskun kalabilir cümleler,bazende anlatamaz..
idare et işte,ben klişelerimin çiviye astığı cahil biriyim..

Çok düşünme gözlerine kapılır insan,
Belkide nil'e kapılır ay'da bulur kendisini,
Çok gülme mesela,
Boğulur karadenizde gamzelerin,
Kurtulamazsa fırtınadan eğer karşındaki..
Örme saçlarını bu devirde prens yok seni kurtaracak
bunlar sadece abi tavsiyesi...

bilmiyorum ki,bazen bağırıyorsun
kızdıran her ne varsa eğer seni;söyle beni bulsun..
çok zor yani anlatmak bir kadını,
hemde çok şiirler yazarken üstelik,
birde sessizlik katılırsa sesine..
imkansızı yaratmak istiyor insan
bilmiyorum,çıkmaz sokak gibi düşünüyorum da !
Nil hiç susarmı,mezopotomya ya
Ay,hiç saklarmı güneşten kendisini
Birbirine tutulmuş bir hayat gibi
Yani tıpkı sen gibi
Bir ol,tek ol,mutlu ol
Nil ve Ay ol..
Nilay..