Nilüfer Mevsimi 2

hoş geldin nilüfer mevsimi

tekrar hoşgeldin efkar

tanıştığımız güne dönmek için

lütfen göz kapaklarını aç

benim için olmasada mazi için

aşk bahçesinde yorulmaksızın

koşturduğumuz zamanlar için

rastgele uyandığımız

günler hatrına ‘’nilüfer’’

kıraathanelerin dumanlı

camekânları sisliyken

son sigaranın izmaritinde

savrulan küllerimle yalnızım

herkesin vardır hatırlamak

istemediği anlar….

belki okuduğu son mektupları

nilüfer yanlış anlama zamanın

apar topar

geçmesinden şikâyetçi değilim

lütfen söyle ve aynaya bak

kimi ve nerede görüyorsun

hatırla raflardaki kitap kokusu için

okuma yazma bilmeyenlerin

utancı içindeyiz

terkin ertesi günündeyiz

bir daha âşık

olmayacağımların ilkindeyiz

nilüfer çiçeği diyorum sana

ayrılıklardan öğrenmedik mi sevmeyi

hatırlasan

yanıma uzandığın ilk akşamı

affet okuyamadım

matematiksel kodlarla yazılmış zihnini

şimdi ise

taş devrinden kalma

bir mağara resmiyiz sanki

affet seni biraz az

sevmiştim en başlarda

o kadarını affet

şimdilerde ise

kalbimin en derininde sakladım adını

biliyormusun

yarıda kalmış dizilerin çekimindeyiz

olsun derdin hep

belki yeni bir sahneye vesile oluruz

ve sonuç yarım kaldık yalnızlığın bağrında

bırak artık uzasın kaşların

ve kirpiklerin

bırak deli gibi dağılsın saçların

korkutuyor beni bu yapmacıklar

bazen adına yazılan şiirlerim bile

bil ki;

ağır çekimde uzayan saçların kadar

sabırlıyım sana inat….