Nilüfer Mevsimi

Şiirlerimi sokağa taşıyacaktım

Aptalca bir pankart ile

Derin bir değişiklik beklerken

Yanılmışım seni sevmekle

Ayrılmışız binbir emekle

Yeşermez ki nilüfer beklemekle

Sokakta ayakkabılarımı silerken

İzleyen

Bir kadının önünden geçerken

Düşündüm onu seni severken

Gece kulüplerinde doğan vefa

Aşkları kiralanmış odaya kadar

Bilemezsin ki kim kimi satar

Seher vaktinde saat dururken

Gitme diyemezsin ki en başta

Saat bu gecme diyemezsin ki

Kiralık kadınların bağrında

Mutsuz olmak nedir bilir misin

Seni hatırlamak varken

Bırak seveyim her halini yok olsan da

İzin ver söveyim dünyanın saatine

İzbe sokaklarda it ile kedi dalaşı

Kavga etme diyemezsin ki

Kendimizle kavgamız sürerken

Nilüfer mevsiminde

Dudaklarını taşıyacaktım zirveye

Kirpiklerini vuracaktım nefesimle

Saçını tarayacaktım ateşle

Unutmak olmaz ki hatırlamadan

Esirin olmuş aklım

Erkenci bahar açarken

Neden olursun sonbaharım

Nilüfer mevsiminde

Seni;

Sensizliğin nemrut ateşinde

İzbe sokakların karanlığında

Birkaç kadeh dibinde

Hatırlamalıyım….

Saatin akşına zincirlenmiş zihnimle

Belki de

Artık gitmeliyim senden bir buruk vedayla…