Nisa

Çok kolay sundular hayatı sana


O kadar özeldin ki sen ey özel nisa

Bulmak kadar, bilmek de gerek kadrini

Sen bile inanmadın ya ilk duyduğun da hani...


Şimdilerde eser yok eskisinden ya senin


Başka bir sınıftayım, tanımadım sen kimsin?


Der gibi oldun da,demekten mi utandın?


Utan utan da,unutmadıkların da olsun bir kenarında!


Yüz defa anlatsam ,üçyüz de sorsam


Mühürlenmiş mübarek dudağından


İki kelimelik cevap alamazdım be hocam...


Artık alma da yok ,kalma da...


Ekim'in son günlerinden


Keşke dedirtecek kelime bırakmadın sözlükten


Her yanlışı bin yanlışla onardım sana sana


Ne derdine derman ne de yar oldun bana


pişmanlığıma pişkinlik


Vicdanıma acizlik yaftası takan sen


Bin sene düşünsen de o minik aklınla kavrayamazdın zaten


Bir gün anlayacak olursun bel ki


Belli mi olur, bir an içinden geçmiş olurum


Geçiver boy aynasında arz- ı endam et


Bakıver bir sağına bir soluna


Sonra yapamadıklarına lanet et


Usulca dokun ansızın yanan dudaklarına


Ve tekrarla dur içinden adımı, yakarışlarımı


Cahile laf anlatmak,deveye hendek...


Sen gibisine ancak ya kocakafa kıl ense


Ya da çilli sığek horuzu gerek.


Anlaşılan üç beden büyük geldim sana desene


Varsa günahım çektiğimden emin ol


İstersen umursamaz ,


İster avun da mutlu ol.


Gurura kurban gitti bunca senem


Oysa sen,


Vicdanıma yenikliğimden,


Yirmi sene otlandın hiç düşünmeden


Her ölüye rahmet okunur sessizce


Her gidene kırmızı bir gül ile güle güle...


Yokluğum koymaz amma,

Kimse de geçemez benim yerime...


Bırakıldığı gibi kalmaz yürek

Acıkmış katıra koklatılmaz her çiçek


Gittim de dönmedim bu kez ,

Dönemecindeyken hayatın

Ezilecek çok yer yok;

olanı da var sen ez.

Alışkanlığındır bekle;

Bekle nafile döndüğüm meçhul günü.

Yedin de doydun aç katır gibi,

Bir gülü koklamayı öğrenmedin bir türlü.