Nisa'ya Bu Sözler

Kaybedecek neyim kaldı ki şu hayatta?
Seni severek insanlığımı kaybeden insan olarak
Seni kaybederim diye düşünmüyorum artık...
Çünkü içimdeki yarasın seni içimden söksem atsam
Kırsam sırça köşkümü yıkılsam virane bir ev misali
Sonra yaksam içinde sen bulunan şiirlerimi
Küllerini Ganj nehrine atsam.
Çekip gitsem Yasak Şehir'e, arınsam Budistlerin arasında
İnkâr etsem her şeyi, lanet okusam.
Senin yeşil gözlerini görmemek için, gözlerime mil çeksem
Sesini duymamak için, kulaklarımı kessem.
Yalınayak yürüsem arasam yıllarca seni, acılar çekse bedenim
Fakat yapamıyorum, yapsam senden geri kalır yanım ne olur?
Ve anladı bu yürek aşkın düşselliğini
Yaşadı seninle en acısını, hatta senin için isyanlar etti
Ağladı gözler, bedenim Cehennem ateşini tattı.
İnsan, insanlığını
İnsan, aşkı
İnsan, beni
Kaybetti...

02 Ocak 2011