Niyaz

Sen! 

Her şerre bir hayr gizleyen, 

Gizliyi aşikar eden. 

Yeri gök ile örten, 

Geceyi yıldız ile süsleyen. 

Kirlendim;

Arındır beni dünya kirinden.. 

Gören, gözeten, aydınlatan yolumu, 

Uykum ağır, 

Uyandır beni benlik illetinden.. 

Sen! 

Rahmetiyle kuşatan alemi;

Güçsüzüm! 

Savrulurum rüzgar değse tenime, 

Sen kaldır beni düştüğüm yerden.. 

Ve yokluğun;

Hududu çizilmemiş bir yalnızlığın sürgünüdür ömrüme.. 

Herkes geçer

Ne olur sen vazgeçme benden!