Niye Ağlıyorsun Çocuğum?..

Bir zamanlar çocuktum
Ağladım,sızladım,hopladım
Düştüm,kırıldım ve en önemlisi
Açtım!..Yine mutluydum...

Sobamız saçtan
Odun yapardık kar altından
Kızakla taşırdık ormandan
Mutluyduk yine yoksulluğumuzdan...

Elektrik ne gezerdi evimizde
Edison ikiyüz sene önce bulmuş ya
Biz de beş ve yedi nolu
İdare lambası aydınlatmaktaydı hala...

Ev telefonu üç beş kişide
Lüksten öteye gitmedi bizde
Renkli televizyon geldi
Bizde hala gramafon,Zeki Müren nağmeleri...

Çocukluğum böyleydi,çocuğum
Şimdi oluyor her isteğin
Televizyon,bilgisayar,ayrı odan
Kamaralı telefonun,özel araban...

Sen hala niye sızlanıyorsun,ağlıyorsun
Yoksa terk mi etti sevdiğin,aşkın
Bunu hiç düşünmemiştim oğlum
Ben o zamanlar aşksız da mutluydum...

Niye ağlıyorsun çocuğum ?..
Bak senin için ben nelere katlandım
Pazarlarda bile dayak yedim
Bunları hep senin için yaptım...

Ağlama çocuğum,lütfen ağlama
Bir aşka boyun eğme
Daha neleri çıkacak yoluna
Baksana babana,hala ayakta...



HİÇ BİR BABA ÇOCUKLARININ GÖZ YAŞLARINA DAYANAMAZ...