Niye Geldik

Dünya bize aşk kazanı,her dem yanıp kavruluruz;
Ateşimiz sönmez bizim,kül olupta savruluruz.

Kimse bilmez halımızı,yiyen bilir balımızı;
Biz bulmuşuz yolumuzu,ağlamayın salımızı.

Aşıklar yolunda gerek,candan ötededir yürek;
Dost yoluna canı serek,menzil sonundadır erek..

Dost ateşi yakar bizi,külümüz söndürür sizi;
Bilmeyen ne bilsin bizi,gizin ötesinde erek.

Kırklar kapısına vardık,ummanı ateşle yardık,
Yaralara aşkı sardık,ateşimiz sönmez bizim..

Bu can aşk ile kavrula,külüm havaya savrula;
Tenim ruhumdan ayrıla,düşmanımız kindir bizim.

Kervanımız dosta gider,yolumuz menzilde biter;
Kimi yiter kimi biter,ekinimiz aşktır bizim.

Aşıklar aşkı çöl bilir,suları Hüda'dan gelir;
Bu deryaya dalan ölür;ölümüz Hak'tandır bizim.

Nefis içimizde z/illet,yakar içimizi illet;
Her dem içini temizlet,nefistir belamız bizim.

Nefsimiz dağlardan yüce,ruhumuz nefisten cüce;
Beden dayanmaz bu güce,düşmanımız neftir bizim.

Gönül dağını aşalım,aşk çölünde buluşalım;
Mecnunla hellalleşelim ,yanmaktır bizim işimiz.

Vardık Hakkın yapısına,çıktık aşkın kapısına;
Baktık gönül tapusuna,insandır bizi işimiz.

Ey erenler ey gelenler,gönül dağını delenler;
Kamuyu Hak'tan sevenler,Hakka varmaktır işimiz

Gönüldür Hakkın yapısı,herkese açık kapısı;
Girenlerindir tapusu,gönüldür bizim işimiz.

Yolcuyuz geldik gideriz,dostu gönülden severiz;
Her dem yanıp da söneriz,aşka varmaktır işimiz

Varlık sende yokluk bende,ruh gömlektir her bedende;
Biz de dünyadan gidende,ağlamak sizin işiniz.

29/07/2016Uhr:03:00Z.burnı/İst.