Niye Sığmıyor İçime Boşluk

bu güzel rüyanın içindeyim
bir yerlerde bir şeylerle
suyun akışını değiştirmeye çalışıyor rüzgar
ilişip teslim olabiliriz belki
ağlayan bir yaprağın acısıyla denize doğru

neredeyim ve niye sığmıyor içime boşluk
anlatmaya çalışıyordum silindi
biraz üşümüştüm galiba
kendi derdine bükülen bir kediyle söyleştim
acımıyorsan bana
insan olduğuna sevin

gecenin mavi ışıklarını çocuk kalbimle geçtim
panayır tanrısının başımdaki elini
bu günün sevgisi ile saklamayı önerdim ölülere
ölüler kanatlarım da dirildi

dost olduk yalancı çiçeklerin baharına kapılıp
bu sezgi yumağını saklayıp gitsem
tekrar eder misiniz benimle sevişmeye

kaçıp kaçıp okudum bu şiiri
dönüyordu dünya dönüyordu hiçliğe savrulup
geçtik içinden tatlı yazların
tekrar kendimi bulduğuma sevindim.