Nizamsız Şiir
son öpüştü belki
yarama
öpüldüğü yerden kanar ya aşk
yine kanadı
dudaklarım dağlandığında
usulca, ayrılıkla
susmak
iki dörtlük bir hüzünle dilimde
sessizliğe bulanmış eski bir sevda
duvarlarıma dayalı, tüm gücüyle
bir nefesti ayrılık
geçti tenimden
uğruna bağlar, ezberler bozdu aşk
kendiyle bilendi gitmenin keskin bıçağı
her gün yeniden, yeniden kanırttı
seğirip duran sol kanadımı
nizamsız bir çingeneydim oysa
avuçlarımdan okundu
ömrün kederi
ağladım
erken ağaran sabahlara
bilemedim,
meğer yokluğun Allah'ı
not düşülmüş yazgıma
bir nefesti ayrılık geçti tenimden uğruna bağlar, ezberler bozdu aşk kendiyle bilendi gitmenin keskin bıçağı her gün yeniden, yeniden kanırttı seğirip duran sol kanadımı
nizamsız bir çingeneydim oysa avuçlarımdan okundu ömrün kederi ağladım erken ağaran sabahlara bilemedim, meğer yokluğun Allah'ı not düşülmüş yazgıma
beğenıyle okudum...tebrık edıyorum
Şiir güzeldi,final çok keskin di.teşekkürler paylaştığınız için