Nöbet

Kasırga dövüyordu ortalığı
Yağmurdan ıslanan bir adam ve bir kadın

Ortalıklara dökülmüştü ağlaşanlar
Bağırmaktan sesleri kısılmış kızancıklar

Bir dilenci geliyordu uzaktan, topallayarak..
Bir sadaka! diye
Gözlerinin feri sönmüş
Elleri morarmış, dileniyordu sadece...

Bu gece lodos
Bu gece isyan vardı

Nöbet sırası bende ya!
Gözleri dört açmak gerek
isyan eden hainlere!

Gece çökmüş
Canlar üstüne

Ne yağmuru dinler
Ne üşüyen ruhları

Sadece özlem biler
Sensizlik biler
İner, içime usul usul

Nefesimdesin o zaman
Yağmur olur,
Değersin yüzüme
Hiç silmem o yüzden
Sen diye...

Acıtır canımı o zaman sensizlik
Hızlı atarım adımlarımı
Bakarım etrafıma
Bir of! çeker
Zaman geçsin isterim


Sessizlik gömülür bazen
O zaman ne dilenci kalır meydanda
Ne ağlayan çocuklar..


Nöbet biter, giderim
Kapar gözlerini gece
Başka bir gece gelene kadar...

Haydi, özgürsün artık!


2010?11?27
Bursa