Nöbetler Geçmez

Terk etim köyümü dönemiyorum geri

Yoruldum kalmadı dizimin feri

Dağlar geçit vermez göremiyorum yâri

Yollar bitmez nöbetler geçmez ana

Postacı tövbe görünmez bana

İktibas ocağı ahu zar bana

Ayda bir olsun mektup yok bana

Haber gelmez nöbetler geçmez ana

Her dakika saate bakar

Hiç geçmez yüreğimi yakar

Başımı eğer sigaramı yakar

Şafaklar bitmez nöbetler geçmez ana

Köyümün dağları gözümde tüter

Bu ayrılık bana ölümden beter

Zor geliyor bana bu kadar yeter

Yüzüm gülmez nöbetler geçmez ana

Kim bilir ne kadar uzağım sılada

Kimsesiz sahipsiz kaldım burada

Kuşları bile dertli öter havada

Kurban olayım nöbetler geçmez ana