Noel Baba Ve Tinerci Bahtiyar

Ne bir köprü altında
Ne de bir ATM kulübesinde buldular O' nu
Bir ekmek fırınının önündeydi
Gözleri yarı açık, geceden donmuştu vücudu
Lisede okuyor olmalıydı aslında
Yaşı daha onaltıydı, ama kimin umurunda?
O günden beri ne zaman sıcak ekmek alsam
Bir zehirli lokma olur Bahtiyar
Gelip düğümlenir boğazıma...



Fazla bir şey istememişti ki Noel Baba' dan
Bir küçücük iş, bir sıcacık aştı beklentisi
Öyle aşk- meşk te yoktu düşlerinde hani
Iskalamıştı O'nu yine ihtiyar,
Randevuyu bu yıla ertelemişti...
Ömrünce mutlu olsun istemişti ailesi
O yüzden adını Bahtiyar koymuşlardı besbelli
Kalleş trafik kazası alınca sevdiklerini
Bahtı olamadı bir türlü kendisine yar
Yeni yılı göremeden gitti ne yazık
Zavallı Tinerci Bahtiyar...



Çocukken de hiç inanmamıştım o masallara
Ren geyikli kızağıyla
Koca göbeği ve sırtındaki hediye çuvalıyla gelen
Kırmızı yanaklı, bembeyaz sakallı adama
İnanmış gibi yapardım sadece
Kıyamazdım büyükleri gücendirmeye
Onlar inanıyor sanırdım, çocukluk işte...
Sen yine de üzülme Noel Baba' yla buluşamadın diye
Kurtuldun bu dünyanın gamından kasvetinden
Mutlu yıllar sana Bahtiyar
Ve oradaki tüm sevdiklerine...