Nokta Koymak İstiyorum Kafamdaki Sorulara

Ruhum bedenime büyük geliyor.
Bedenim öfkeme teslim oluyor.
Gözlerim görmek istediklerini görmüyor.
Ellerim yapmak istediklerini yapmıyor.

Hırçınlık almış yine düşüncelerimi.
Çıkıp gidiyorum,yanıma almadan benliğimi.
Ardımda bıraktığım,her şeyim dediğim yuvam.
Bir de yolumu gözleyen ka...rdeşim,anam,babam.

Yürüyorum;nereye,neden bilmiyorum?
Bir geçmişe bir de geleceğe gidiyorum.
İki ileri bir geriyken adımlarım önceleri.
Bir ileri iki geri olmuş şimdileri.

Koşmak istiyorum,koşup kendimi boşluğa atmak.
Beni yok eden düşüncelerimi bedavaya satmak.
Az sonra haykıracaklarım boğazıma düğümleniyor.
Dizlerim tutulmuş,yollar geçit vermiyor.

Gökyüzü akıtıyor yine içindeki zehri.
Kanıyla boğuyor güzelim ala şehri.
İçimi donduruyor kulaklarımı çınlatan uğultu
Gidiyorum,gittiğim yer sahipsiz bir kuytu.

Orası da karanlık,orası da yalnız.
Sarmış dört bir yanı soğuk,sessiz,ıssız.
Çekip gidiyorum yine sahibi olduğum sokaklara.
Nokta koymak istiyorum kafamdaki sorulara.

Düşüncelerim sapmaya uğruyor bu kez,rüzgar yerine.
Savruluyorum sağa sola,ayaklarımın üzerinde durmak yerine.
Her şeyin ardında bir de sen düşüyorsun aklıma.
Dile getirmekten,belki de göze getirmekten korktuğumda.

Saatlerce dolanıyorum beyhude beyhude.
Defalarca geçiyorum evimin önünden sessizce.
Öfkem pişmanlığımla kanlı bıçaklı dövüşüyor.
Ayaklarım kal,yüreğim ait olduğun yere git diyor.

Elimi kalbimin,kalbimin içindeki senin üzerine koyuyorum.
Kararsız bakışlarla karşı kaldırıma dikiliyorum.
Duruyor hala gözlerimde çıkarkenki nem.
Bekliyor hala buğulu penceremde annem.

İçimdeki sesi dinliyorum bu kez,yüreğimi.
Çeviriyorum anahtarımı,unutuyorum yanlış bildiklerimi.
Arkamda öfkem,vuruyorum pişmanlığımı sırtıma.
Islaklık iniyor saçlarımdan kalbime,kalbimden paçalarıma.

Artık gözlerim görmek istediklerini görüyor.
Ellerim yapmak istediklerini yapıyor.
Çıkarıp asıyorum paltomu,ruhumu.
Sonsuzluğa uyuyorum,geride bırakıp vücudumu.

07.02.2010 Azat BAYKARA