Not

kalırken, uzun bir bekleyişin umutsuzluğuyla
"yalnızlık, aşkı eskitmez." bunu not al sevgilim.

gidişin şairaneydi, hiç şüphesiz!
zincirlerinden sıyrılmış heybetli dağlara depar atan asil atlar gibi,
hiç dönmeyecek o atlar gibi, gerisin geriye
bir günü yitirten günbatımı ışıltılar gibi,
ben sadece ayak uyduramamakla yükümlüyüm buna,
belki biraz kalmakla
belki biraz hüzün, hüznü salıveren ağırlığınca yalnızlık
o yalnızlıktaki bir çekilmez karartıyla
belki biraz,
biraz da üç beş nacizane satırla...

ama olsun, yine de sen beni
seni görünce eli ayağı tutuşan bir çocuk gibi hatırla...

ama olsun, yine de ben seni
severim, sevebilirim
iyileşmez bir kalp kırığıyla...

olsun.
yine de sen beni unutma;

kanarken, hiç bitmeyecek bir aşkın ıstırabıyla
"yalnızlık aşkı eksiltmez."
bunu not al sevgilim...