Nova

Yüreğimi oyup sandal yaptığımda

Sana doğru kürek çekiyordu aşk

Denizde bana benzeyen onlarcası yüzüyordu

Hepsi de farklı renkte ve estetiktiler

Tıpkı benim gibi

Bir Nova etkisi beklemekteydiler

Manolya çiçeği tebessümü

kucakladığında omuzlarımı

Hafiflemişti sanki

yıllardır esen rüzgarlar

Ağırlıklarımı suya bıraktım öylece

Masmavi oldu o anda

içimdeki evren

Ah Nova

Seni tanımadan önce bilmezdim

Yıldızların ani yanıp sönüşlerini

Duygu selinden doğan patlamaları

Bir sandalın ağırlığından çok fazlasıydı

Taşımaya niyet ettiklerim

Kürek çekmek yürek gücü istiyordu

Seni sevince anladım

Benim Nova' m

Hayat yolumu bir taflan gibi sardığında

Süpürge çalısından saz yapıp

şarkılar söyledim deniz kenarında

Yol üstü duvar çiçekleri

hayat korosuyla eşlik ettiler bana

Neşelendim

Zakkum çiçekleri zihin vazomda

gül buketi olarak yerlerini aldılar

Kekini pişirdim reçelini yaptım

El lezzetinden dem vurdular

sandalıma konuk olanlar

En büyük acılar

yürek havanında bala dönüşürmüş

Böyle söylerdi eskiler

Eskiler ah eskiler

Kim bilir sevda için

Neler çektiler

Sandalımdan izledim

Yürek batımlarını

Ben batıp gidenleri sevmem

demişti peygamber İbrahim

Ah Nova

İçimde aşk sandığım

Onlarca put var 

Ve ben hala aynı sandalda

gerçek olanı arıyorum

Gerçek seni

Gerçek beni

Benliğimizi Nova

Anlıyor musun

Derin sulara benziyor

bu söylemler

Der gibisin

deme

Ben kendi sandalımdan her gece göğe

Umut kokan şiirler yolladım

Bir baston yapıp onlarla 

yıldızları dağıttım

Hallaç pamuğuna döndüler hepsi de

Korkuyorlardı sevmekten

Sevmek diyorum Nova

Sandal gibi yürek isterdi

Sen bir yıldızdın 

Ve ışığın suyuma vurduğunda

sevmem için kocaman bir nedendin

Yıldızlar çabuk sönse de sen

benim yıldızımdın 

Bir manolya tebessümü eşliğinde

Umudun şarkısını yazmak istedim

Sandalımı sallıyordu sular

ve ben bir başıma

küreksizim

Anlıyor musun ah

Sevgilim

Nova' m