Nun

uyanmasam duyamazdım
şah damarım fısıldıyor
insanlığın gürbüz suçlarından
seğirir durur

sancıya tutulmuş körfezde dalgalar
bir yılgınlık atmosferine girmiş
gidemediği denizlere ağlıyormuş bulut
ay dervişce göz kırpmış
yakamoz denizi mora boyamış
sağından solundan okşarken su
tüm balıklar pullarından soyunmuş

soyutlandım varlığımdan
çığlığı suskun bir martının ruhunu giyindim
kanatlarımda çırpınırken zaman
gök içimdeydi
ölümsüzdüm

sizinle tanıştım
gamlı bir şehir caddesindeydiniz
yüzünüz yıldızlara dönük
geleceğe dair pürüzsüz bir dünya umut ediyordunuz
karaladığınız şiir sayfaları mezarlıklar üzerinde uçuşuyordu
sustum
siz meyhanede son devrimci taklidi yapıyordunuz

sizinle tanıştım
dört duvar sarmaşığı yalnızlığınız pencereyi kaplamış
kalbinizin hiç bulunmamış gizli Tanrısını bekliyordunuz
aşk simsarlarının serenadları yankılanıyordu
sustum
bedenlerinizle konuşuyordunuz

sizinle tanıştım
iflah olmaz bir dalgacılıkla
tüm komşularınıza en kelek şakaları yapıyordunuz
her kukla boşluğunu başka türlü doldurur
sustum
talihe küfrediyordunuz

sizinle tanıştım
uzun uyuyordunuz
içinizdeki hiçlik alacakaralık yorgunluğu
ayaklarınız sarışın başaklara muhtaç
yaşamın tadını değiştirecek uzak kırlara koşuyordunuz
sustum
özgürlükle rüyalarda buluşuyordunuz

sizinle tanıştım
gözlerinizin akında çaresizdi söz
sizinle bir elmayı paylaştık
rengini dünya aldı
bir insan daha öldürüldü ülkelerin birinde
bir ağacın dallarında tekrar tanışmak için
tohumu toprağın affediciliğine sunduk


dudaklarımızda gülün izi vardı

dünya acımasız kokuyordu


ney konuşuyordu


sustuk...






nun: Denizin ortasında havada asılı kalmak...