Nur Yaradılışlı Melekler...

Sicim gibi yağan,yağmur eşliğinde,
Yıldızsız...Tekinsiz bir gecede,
Rab melekleriyle
Aşkı yeryüzüne indirirken,
Kutsal için,bize güvenmişler...
Fakat...
Çiğ süt emmişliğimizi,bilememişler.

Kalbine ilk yakın tutan,başka kalbi,
Daha birinci saniyesinde...
Akrep-yelkovan raksının,
Ona zehr-i hançeri değdirmiş,
Ağlatmış...
Gözleri,
Gönülleri,
Yürekleri,
Ağlatmış semada Melekleri,
Sonrada adına yağmur demiş.

Kırık dökük bir hikaye olmuş aşk artık,
Yazık dostum...yazık...

Yeryüzünde cehennemi yaşar olmuş insanlar,
Yüzleri kızarmadan,dilleri titremeden,
Aşka suç bulmuşlar...
Sarıp sarmalamış her yanı,şeytan eri yalanlar.

Tek bir umudum var,
Ruhumun aşk adına,
Yanıp kül oldu mu,benim biçare kalbim,
Belki küllerinden doğar bir Anka...
Kapanır belki,derin aşk yaram,
Her şeyi iyi eden göz yaşıyla...

Nur yaradılışlı melekler...
Özür dileriz,
Aşk kıymeti bilmediğimiz,
Seven yüreği zehirlediğimiz,
Gönülleri susuz çöller ettiğimiz,
Yaşamayı,nefret sandığımız için,
Özür dileriz...