O

Ankara'da ıssızlığın çölünde metronun bir köşesinde inanmak;aşk'a
Otelin altındaki kahvede gramofon tam bu saatlerde sesini son haddine yükseltiyor üstelik,
Ve yalnızlığın cırlaklarını seslendiren bir kadın...
İnanadım,olan bitene;kendime koca bir hoşça''kal'' dedim...
Uyudum,rüyalar gördüm kimi zaman yalnızlığımda yağmur gibi ıslandım...
Hiç biri 'o' etmiyordu...
Bir cafede çayı yudumlarken okuduğum kitapta
Bir iklimin sonunda kaybettiğim kadınlar vardı....
Tıpkı metronun bir köşesindeki hayallerimin bir sarsıntı ile yıkılması gibi...
Hoşça''kal''ı terketmeden üstelik ...